Ongeopende gordijnen, lampen die nog branden in de slaapkamer, ontbijt borden en bekers die als de kids op school zitten nog steeds op tafel staan, hey en waar komen die gras- en modder resten op de net gezogen vloer ineens vandaan?
Ow als je denkt dat dat het is vind je de sportkleding van afgelopen zaterdag nog in de sporttas terwijl de eerste training van de week alweer voor de deur staat 😲
Pfff, herken je dat? Dat je het gevoel hebt dat je alleen maar aan het (ver)zorgen, koken, poetsen bent en als je denkt eindelijk klaar te zijn, dan dient de zoveelste was van deze week zich alweer aan. Je valt over alle kleine dingen als dan de grens bereikt is…dan ineens ontpopt zich een soort hysterisch, heks-achtig, gillend wezen in jou 👿 De variant van jezelf die ineens ontploft, alles eruit gooit en best wel medelijden met zichzelf heeft. Want je doet zo je best, werkt zo hard (volgens jezelf) en nog heb je het gevoel dat je er alleen voor staat 😔
Herken je ook die versie van jezelf? Nou ik heb ook meerdere keren kennis met haar gemaakt.
Maar de laatste tijd laat ze zich gelukkig veel minder vaak zien. Want ik ben erachter gekomen dat het gevoel van alleen maar (ver)zorgen, opruimen, poetsten, etcetera in mij ontstond als ik niet goed voor mezelf zorgde. Niet ingetunend was bij mezelf, weinig tijd voor mezelf nam. Ik had (te)veel focus op de ander, trok alles naar me toe, maar liep daarin mezelf compleet voorbij. Mijn batterij was leeg waardoor ik in een veel eerder stadium irritatie’s, rommel en chaos in mijn hoofd (en huis) ervaarde.
Sinds een poos doe ik dat anders, zorg ik juist heel goed voor mezelf. En dat zonder me schuldig te voelen. Dat zit hem niet in grote dure dingen, maar in kleine momentjes gedurende de dag. Een wandeling, meditatie, paar keer opdrukken, een lekker kopje thee o.i.d.
Mijn batterij blijft hierdoor veel meer opgeladen en daardoor stoor ik me bijna niet meer aan o.a. de rommeligheden van mijn lieve huisgenoten. En doordat ik de verbinding met mezelf houd voelt niet meer alsof ik alleen maar aan het (ver)zorgen, poetsen, regelen ben. Ik kan het meer loslaten, die controleur in mij 👩✈️
Ook ben ik, doordat ik eerder voel wat ik nodig heb, in een eerster stadium duidelijk en respectvol in mijn communicatie naar mijn omgeving. Want we mogen(!) tenslotte ook en absoluut onze grens aangeven. En met een stukje netheid en consequent zijn is tijdens tijdens de opvoeding is niks mis mee vind ik.
Door voor mezelf te zorgen voel ik veel meer aan wat ik nodig heb, wat mij energie kost en is mijn stress niveau een stuk lager waardoor er meer ruimte is voor rust, geluk, ontspanning en heb ik weer ruimte voor humor. Want wat herinneren de kinderen zich later; een strak opgeruimd huis, of die ontspannen moeder die af en toe heel gek door het huis danst op de Party Animals ;-)
Hoe zorg jij gedurende de dag voor jezelf? 💗
PS; de foto of het filmpje van de Party Animals moet nog gemaakt worden, vandaar een ander ontspannen plaatje van mijn dochters en mij ;-)
